درس هایی از عاشورا و مکتب امام حسین (ع)

به گزارش دیوانگاه ،به قلم :سیدنصرت اله رحمتی موسوی/ باز این چه شورش است که در خلق عالم است--باز این چه نوحه و چه  عزا  و چه ماتم است.

"امام حسین (ع) "در روز عاشورا از لشکر مقابل خواست که اگر دین ندارند آزاده باشند، آری او آزاد مردیست که آمده است با تمام وجود خود دینداری، آزادگی، جوانمردی، عدم پذیرش ظلم وستم و کمک به محرومان و مظلومان را به ما بیاموزد؛ پس امام حسین و اهداف قیام اورا باید خوب معرفی کنیم و به عنوان پیروان آن امام بزرگوار عاملِ به دستورات او باشیم و به فرموده امام صادق (ع) باعث زینت و مایه افتخار برای ائمه و مذهب شیعه باشیم.

از قیام امام حسین (ع) نتیجه می گیریم که حق همیشه پیروز است حتی اگر تمام زر و زور وتزویر در مقابلش بایستد و جایی که جهل رواج پیدا کند شرافت و وجدان تنها خواهد ماند وشریک ظلم ونادانی خواهد شد پس آگاه و مواظب باشیم، شریک گناه وظلم دیگران به مردم یا هرکسی نشویم.

 کسی که درستکار باشد ترسی درقلبش نخواهد بود حتی اگر تمام دنیا در مقابلش صف آرایی کنند و تایید یک منطق و باور توسط حتی جمعیتی زیاد الزاما به معنای درست بودن آن منطق نیست، پس توجه کنیم تا راه درست را تشخیص داده و انتخاب کنیم.

 بسیار مهم است که انسان بداند جایگاه و موقعیت و مال و دارایی خود را از چه طریقی بدست می آورد و هدف هرگز وسیله را توجیه نمی کند چون دنیا محل گذراست و هیچ مال و منال و پست ومقامی با انسان به دنیای دیگر انتقال داده نمی شود تنها عمل خوب وبد اورا همراهی می کند. اگر هدفمان درست و ارزشمند است باید تا لحظه آخر در راه هدف ایستاد و تلاش کرد.

موضوع دیگر اینکه موفقیت به معنای غلبه نیست، موفقیت یعنی نهایت تلاش در راستای ارزش های الهی و  انسانی( حرکت و برکت ) نتیجه : هرچه خدا خواست و قطعا نتیجه خوبی وبدی مشخص است.

.در هر لحظه از زندگی، خود را ارزیابی کنیم که آیا در جایگاه صحیحی ایستاده ایم یا خیر ؟  شاید نیاز باشد تغییر کنیم. ( بازگشتِ حُر ابن یزید ریاحی)

هرگز کسی را براساس آیین و دینی که به زبان می آورد قضاوت نکنیم چون گاهی برخلاف ظاهر،  فطرت انسانها چیز دیگری می گوید وطوری دیگرعمل می کند .(عمر سعد مسلمان بود با امام جنگید اما وَهَب مسیحی بود و درکنارامام حسین (ع ) شهید شدند)

درهنگام صحبت با مخالفین خود، متعصبانه و تند برخورد نکنیم و اشتباهات گذشته آن ها را برسرشان نکوبیم بلکه روی نقاط مشترک و ارزش های فطری تکیه و گفت وگو کنیم. (برخورد امام با زهیرابن قین)

 در اجرای کارها وزمان مسئولیت خود رای نباشیم و تقسیم مسئولیت کنیم به حقوق دیگران احترام بگذاریم و قدردان دیگران باشیم .( همانطوری که امام حسین (ع)  مسئولیت کارها را بین افراد تقسیم کرد)

و در پایان اینکه آزاد مرد باشیم و وجدان وآخرت وخدای خود را با مال وجایگاه های موقتی دنیایی عوض نکنیم و هیچگاه  حق را زیر پا نگذاریم. (امام حسین (ع)  ویارانش، همه چیز خودرا فدای حق وحقیقت کردند)