وی افزود: به لحاظ توالی گاهنگاری در سه حوزهی پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی استان کرمانشاه دارای آثار ارزشمند متعددی است.
احمدینصر افزود: شاید به جرات بتوان گفت که در ایران و حتی جهان کمتر استانی وجود دارد که در یک محدوده مرزی مشخص توانسته باشد این همه غنای فرهنگی را در خود جای داده باشد.
این مقام مسوول در ادارهکل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان کرمانشاه، در خصوص نقش مایههای باقیمانده در استان کرمانشاه که به سرزمین سنگ و آب و گاهواره تمدن معروف است، گفت: استان کرمانشاه قدیمیترین سنگنگاره خاورمیانه را که با عنوان نقش «آنوبانی نی» مربوط به دوران «لولوبیها» معروف است در خود جای داده همچنین کتیبه داریوش بزرگ را به عنوان هشتمین اثر جهانی ایران دارد.
وی ادامه داد: همهی این موارد نمودهایی از توجه مردمان این منطقه به هنر در بحث حجاری و حکاکی است.
احمدینصر همچنین در خصوص این سنگنگارههای کشف شده در هرسین، گفت: به لحاظ فنی علاوه بر منطقه هرسین، استان کرمانشاه در دیگر نقاط خود، ون منطقه سرخه دیزه دارای چنین سنگنگارههای مشابهایست.
وی افزود: این نقش مایهها با تکنیک نقش کنده و با روش کوبشی ایجاد شدهاند و شامل سه نوع نقوش انسانی، نقوش حیوانی و نقوش هندسی هستند.
این کارشناس ارشد باستانشناسی، گفت: نوع ایجاد این نقش مایهها که به صورت کوبشی نامنظم است حکایت از صحنهای موضوعی دارد که در واقع سبک نمایش این نقشها مشابه نقوش شمنهای سیبری و آسیای مرکزی همچنین سرخپوستان آمریکای شمالی است.
این مقام مسوول یادآور شد: شاید بتوان این نقشهای منحصر به فرد را با برخی نقوش فرهنگهای آسیایی و آمریکای شمالی مقایسه کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا این نقشها مربوط به دوران پیش از تاریخند یا خیر؟، گفت: نوع کار و سبک ایجاد این نقوش به آثار پیش از تاریخ شباهت بسیاری دارد اما ممکن است نقشهای مذکور نقشهای شبانی باشند، بنابراین اظهارنظر دقیق در اینباره نیازمند مطالعات کارشناسی بیشتر است.
انتهای پیام
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد