به گزارش دیوانگاه ،با فرا رسیدن هفته کتاب و کتابخوانی، زمان آن است تا بار دیگر ارزش و اهمیت کتاب، این میراث جاودان بشری، مورد توجه قرار گیرد. کتاب، نه صرفاً مجموعه‌ای از واژه‌ها، بلکه تجلی تجربه‌ها، اندیشه‌ها و احساساتی است که انسان در طول تاریخ در قالب کلمات ثبت کرده تا ماندگار بماند.
در دنیای پر از هیاهوی امروز، که رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی فضای ذهن انسان را با سیلابی از اطلاعات پر می‌کنند، کتاب فرصتی برای مکث، تفکر و بازاندیشی است.
کتابخوانی تمرین آرامش ذهن و عمق‌بخشی به دانایی است؛ فرایندی که در آن انسان از مصرف‌گرایی اطلاعاتی فاصله می‌گیرد و به تأمل در معنا و جوهر دانش روی می‌آورد.
جامعه‌ای که در آن کتاب جایگاه والایی می‌یابد، جامعه‌ای است که به خرد، گفتگو و اندیشه احترام می‌گذارد. بر همین اساس، هفته کتاب و کتابخوانی، تنها یک مناسبت فرهنگی نیست؛ بلکه دعوتی برای زنده نگه داشتن فرهنگ مطالعه و یادآوری نقشی است که هر فرد در ترویج آن بر عهده دارد.
خانواده‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها و نهادهای فرهنگی باید بسترهایی پویا و در دسترس برای کتابخوانی فراهم کنند تا نسل جوان به مطالعه نه به عنوان وظیفه، بلکه به‌عنوان لذت و نیاز زندگی بنگرد.
کتابخانه‌ها، ناشران، و مراکز فرهنگی در این میان نقشی بنیادین دارند. گسترش کتابخانه‌های عمومی، حمایت از نویسندگان و مترجمان، و تولید کتاب‌های باکیفیت می‌تواند آگاهی را در جامعه فراگیر سازد. همچنین، استفاده از فناوری‌های نوین در قالب کتاب الکترونیک و پلتفرم‌های مطالعاتی آنلاین، فرصت تازه‌ای را برای پیوند میان نسل دیجیتال و فرهنگ مطالعه فراهم کرده است.
هفته کتاب و کتابخوانی فرصتی است تا با گذشت از هیاهوی روزمره، به یاد بیاوریم کتاب، معمار اندیشه است — ابزاری که ذهن انسان را از مرزهای جهل عبور داده و افق‌های تازه‌ای از خرد و زیبایی در برابر او می‌گشاید.
در این هفته، هر صفحه‌ای که خوانده می‌شود، چراغی در مسیر دانایی است و هر کتابی که هدیه داده می‌شود، بذر امیدی در زمین فرهنگ است.
بیاییم کتاب را نه فقط در قفسه‌ها، بلکه در زندگی روزمره‌مان جاری کنیم. زیرا جامعه‌ای که کتاب می‌خواند، بهتر می‌اندیشد، درست‌تر تصمیم می‌گیرد، و پیوسته رو به روشنایی حرکت می‌کند.
نویسنده: محمدحسین دوستی‌نژاد؛ فعال رسانه‌ای