امیر شاه آبادی فرماندار هرسین در بیان خاطره ای از دوران پیروزی انقلابدر گفتگو با خبرنگار دیوانگاهاظهار داشت: من در سال 57 حدود شش سال داشتم در روستا زندگی میکردیم، خاطرات من از حال و هوای آن روزهای انقلاب صرفا محدود میشد به گفتگوهای بزرگان خانواده از جمله عموی مرحومم آقا محمد بشیری و رفت و آمدهای برخی بستگان ما از هرسین و کنگاور به روستای ما.
وی افزود: خاطره جالبی که من در آن روزها بیاد دارم این است که من بصورت آزاد به مدرسه می رفتم و تازه حروف الفبا را یاد گرفته بودم. یکی از همسایه های ما پدرش از انقلابی های کنگاور بود که از سوی ساواک تحت تعقیب قرار گرفته بود و به صورت موقت به روستای ما پناه آورده بود.
فرماندار هرسین ادامه داد: ایشان تعدادی عکس امام خمینی (ره) را با خودش آورده بود و یکی از آن عکس ها را به ما داده بودند. برادر بزرگم که بعدها به سپاه پاسداران پیوست، عکس را به دیوار اتاق نشیمن زده بودند،
شاه آبادی در ادامه اظهار داشت: خوب یادم هست که عکس امام(ره)حاشیه سفیدی در پایین داشت که من بر اساس ادبیات آن روزهای انقلاب، چند بالش زیر پایم گذاشتم تا قدم به عکس امام برسد، و ضمن بوسیدن عکس ایشان با مداد زیر عکس نوشتم "آقای خمینی". چون آن روزها هنوز عبارت امام در بین مردم رایج نبود.