محسن نجفی در گفتگو با دیوانگاه، در خصوص عملیات مرصاد اظهار داشت: چند روز قبل از عملیات مرصاد ما در منطقه مهران-چنگوله مستقر بودیم که به ما دستور عقب نشینی دادند و از طرفی ما هم به خاطر اینکه اموالی که در آنجا باقی می ماند بیت المال بود از این بابت ناراحت بودیم که در آن لحظات بود که از فرماندهی قرارگاه دستور داده شده که در هر صورت نیروها عقب بکشند چرا که نجات جان نیروها مهمتر از همه چیز است و آن لحظه بود که تازه متوجه شده بودیم که فرماندهان ما چقدر برای جان افراد تحت امر خود ارزش قائلند.
وی افزود: آنزمان مصادف شده بود با پذیرش قطعنامه 598شورای امنیت و اعلام آتش بس و ما برای دیدار با خانواده به شهرستان آمدیم که ناگهان از طریق رادیو و تلوزیون فراخوان صورت گرفت که سریعأ خودمان را به یگان مربوطه معرفی کنیم.
نجفی گفت: به دلیل اینکه یکی از جاهایی که قبلأ خدمت کرده بودم معاونت نیرو بود لذا حضورم ضروری بود و تعداد 5گردان را توانستیم سازماندهی کنیم که در نهایت دستور حرکت را به سمت اسلام آباد و گیلان غرب صادر کردند.
این رزمنده دوران دفاع مقدس تصریح کرد: مأموریت اول ما حرکت به سمت گیلان غرب بود که در آنجا خط پدافندی داشتیم ولی متأسفانه وقتی به نزدیکی گیلان غرب رسیدیم خبر رسید که آنجا سقوط کرده و بایستی به سمت کرند و سرپل ذهاب حرکت کنیم و در نهایت گفتند که باید به سمت سرپل به عنوان پشتیبانی کننده تیپ ابوالفضل العباس خرم آباد حرکت کنیم.
وی ادامه داد: در بین راه به سمت کرند تغییر مسیر دادیم تا نیروها در آنجا استراحت کنند، ما چون اطلاعاتی از شهر کرند نداشتیم به اتفاق یکی از دوستان به سپاه کرند رفتیم که در آنزمان جعفر همتی فرمانده سپاه آنجا بود و از او درخواست کردیم تا جایی برای استراحت نیروهای ما در نظر بگیرند.
نجفی گفت: آقای همتی با ناراحتی گفت اگر این تعداد نیرو اینجا بمانند حتمأ با اخباری که منافقین به عراقی ها می دهند همه اینجا را بمباران می کنند و بعد از مدتی منطقه ای را به اسم دره گول در نظر گرفتیم تا نیروها در آنجا استراحت کنند ولی متأسفانه صبح زود که خواستیم حرکت کنیم با هجوم هواپیماهای دشمن مواجه شدیم و اکثر نیروها توسط بمباران هواپیماها که از بمب های خوشه ای استفاده می کردند به شهادت رسیدند.
وی اظهار داشت: بعد از آن نیروهای باقی مانده را دوباره سازماندهی کردیم و راه افتادیم و در میدان ورودی کرند با منافقین روبه رو شدیم،در آن لحظه اصلأ انتظار نداشتیم که آنها در کمتر از یک ساعت از پاتاق و چرداول گذر کنند و به سمت کرند.
نجفی افزود: از کرند تا اسلام آباد چند جا عملیات تأخیری انجام دادیم و این کار را تا گردنه حسن آباد ادامه دادیم و به این صورت حرکت دشمن را کند کردیم و تقریبأ 4ساعتی پشت گردنه حسن آباد معطل شدند و این فرصتی شد تا نیروهای پشتیبانی خط پدافندی تشکیل داده و نیروهای سپاه استان و دیگر نیروها در منطقه مستقر شوند.
وی ادامه داد: تأخیری که در چهارزیر به وجود آمد باعث شد نیروهای خودی سازماندهی شده و جلو پیشروی منافقین هم گرفته شود که با نظر فرماندهان ارشد نتیجه این شد که عملیات مرصاد انجام شود و خواست خدا بود که دشمن در این کمینگاه گرفتار شود.
رزمنده دوارن دفاع مقدس گفت: روز عملیات فرا رسید ابتدای هر غملیات روال بر این بود که ابتدا نیروهای پشتیبانی اقدام به انجام آتش تهیه می کردند تا نیروهای زمینی بتوانند به راحتی پیش روی کنند ولی برخلاف همیشه اینبار آتش تهیه توسط نیروی هوایی و هوانیروز انجام شد که این موضوع یاعث شده بود چون تمام نیروهای منافقین بر روی جاده قرار داشتند ضربه سنگینی در قدم اول بر آنها وارد شود.
نجفی افزود: وقتی ما از گردنه بالا رفتیم تعداد ماشین های آتش گرفته به حدی بود که امکان تردد و تعقیب منافقین نبود لذا با استفاده از بولدوزر اقدام به پاکسازی جاده کردند و در اینجا بود که دشمن به طور کامل متلاشی شد.
وی گفت: آنزمان برخی از فرماندهان این نظر را داشتند که نباید گذاشت که یک نفر از این منافقین جان سالم به در ببرد ولی برخی دیگر معتقد بودند که برای کم شدن تلفات نیروهای خودی هم که شده باید راه گریزی برای آنها گذاشت که در اینجا هم اولویت فرماندهان با نجات جان نیروهای خودب بود که این موضوع بارها توجه انسان را به خود جلب می کرد.
وی افزود: از قسمت های قابل تأسف و صحنه های دردناک در این عملیات این بود که منافقین کوردل در هنگام فرار و در مسیر خود به هر جایی رسیده بودند به عنوان انتقام افراد بی گناه و بی دفاع زیادی را به شهادت رسانده بودند
نجفی در پایان گفت: که در نهایت این عملیات با پیروزی رزمندگان اسلام و در هم شکستن لشکر نفاق پایان یافت و این خواست خداوند متعال بود که منافقین در کمینگاه به دام بیفتند و نابود شوند.