به گزارش خبرنگار دیوانگاه،حشمت‌الله فلاحت‌پیشه کارشناس مسائل سیاسی و بینالملل با اشاره به تفاوت‌های متن فکت‌شیت منتشر شده از سوی کاخ سفید و وزارت امور خارجه کشورمان درباره بیانیه لوزان، گفت: اهمیت دیپلماسی عمومی هیچگاه کمتر از دیپلماسی رسمی نیست به ویژه در مسائل مختلفی نظیر اختلافات میان ایران و آمریکا در مسئله هسته‌ای.
وی با اشاره به زمان امضای توافقنامه ژنو در 3 آذر سال 92 اظهار داشت: زمانی که موافقتنامه ژنو امضاء شد در آنجا دیدیم که یک روز بعد از امضای توافقنامه 1+5 بیانیه‌ای را صادر کرد که بنیان‌های دیپلماسی عمومی را شکل داد و متأسفانه در جایگاه یک نقشه راه برای مذاکرات بعدی قرار گرفت.
فلاحت‌پیشه ادامه داد: ما در آن بیانیه دیدیم که اتحادیه اروپا سعی کرد شناسایی حق غنی‌سازی ایران را با ابهام مواجه کند و حتی موضوع پایان دادن به تحریم‌ها را مشروط کرد. و ما می‌بینیم در قالب همین بیانیه بود که کنگره آمریکا اعلام کرد: شکستی در سازمان تحریم‌ها ایجاد نشده است.
این کارشناس مسائل بینالملل با تأکید بر اینکه بیانیه قرائت شده از سوی ظریف و موگرینی باید مبنای کار قرار گیرد، اظهار داشت: اما در این میان موضعی که کاخ سفید اعلام کرد متأسفانه تبدیل به بنیان سیاست آینده این کشور در قبال ایران خواهد شد.
وی با بیان اینکه معتقدم دیپلماسی عمومی وزارت خارجه باید فعال‌تر عمل کند تصریح کرد: باید بر روی این موضوع نیز تأکید شود که امضای بیانیه به جای توافقنامه خود یک تأخیر بزرگ در نهایی شدن توافق است.
فلاحت‌پیشه تغییر کاربری سایت هسته‌ای فردو را یکی از موارد قابل تأمل در بیانیه لوزان خواند و گفت: باید این مسئله مورد توجه وزارت امور خارجه قرار گیرد که پدافند غیرعامل یک اصل اساسی درباره فردو است و یکی از خواسته‌های اصلی رژیم صهیونیستی این بوده که تأسیسات هسته‌ای ایران در مکان‌های امنی مانند فردو قرار نگیرد و همواره در معرض تهدید دائمی باشد.
این کارشناس مسائل بینالملل ادامه داد: اگر وزارت امور خارجه دیپلماسی عمومی خود را به گونه‌ای پیش ببرد که ادعاهای توافق مطرح شده از سوی آمریکا تائید شود همین مسئله، یک اصل برای سوءاستفاده 1+5 خواهد شد.
وی برخورد واقع‌گرایانه وزارت امور خارجه با بیانیه لوزان را یکی از مهمترین راهکارهای جلوگیری از سوءاستفاده 1+5 از این بیانیه خواند و افزود: به عقیده من مواضعی مانند موضع آقای روحانی پس از توافق ژنو و نامه وی به مقام معظم رهبری پس از آن موضع دولت را در مذاکرات پائین آورد در حالی که توافق قطعی صورت نگرفته و مسئله‌ای وجود نداشت که به عنوان یک دستاورد مطرح شود.
فلاحت‌پیشه افزود: زمانی که دولت خیلی زود توافقی که ارزش و ضمانت اجرا ندارد به عنوان یک دستاورد مطرح می‌کند به همان میزان توان چانه‌زنی خود را کاهش می‌دهد.
این کارشناس مسائل بینالملل با اشاره به اظهارات مسئولان وزارت امور خارجه پیش از بیانیه لوزان درباره قطعی بودن توافق با 1+5 تصریح کرد: همین مسئله نیز تبدیل به این شد که طرف غربی سعی کرد ایران را وادار به دادن امتیاز کند چون تصور می‌کرد که برای طرف ایرانی توافق نکردن یک شکست خواهد بود.
این کارشناس مسائل بینالملل در پایان اظهار داشت: به هر حال بیانیه و چه موافقتنامه نمی‌تواند خطوط قرمز ایران مبنی بر ملموس بودن پایان تحریم‌ها و شناسایی حق هسته‌ای کشورمان را رد کرده و یا تحت شعاع قرار دهد.